
Stap in de wondere wereld die reclame heet
Maandagochtend. Ik stuif wat deodorant onder m’n oksels en kijk schielijk over mijn schouder. Helaas, geen horde halfontklede dames die de badkamer komt binnenstuiven. Wel hoor ik mijn vrouw vanuit de slaapkamer luidkeels haar ochtendrochels doen.
Voor de zekerheid geef ik nog een paar stuifjes, maar het blijft rustig. ‘Geef die dames eens ongelijk,’ denk ik hardop terwijl ik in de spiegel mijn roodomrande ogen bekijk. Het slagveld van een woeste maar geslaagde verjaardagsfuif, waar vooral de nootjes wel oké waren.
Vijftig ben ik gisteren geworden. Mijn feestje begon wat tam, totdat mijn maten en ik als wilden door het bos gingen rennen op zoek naar bier. Tot twee keer toe verstuikte ik daarbij mijn enkel. ‘Je wordt oud,’ riep mijn beste vriend me nog toe. Heb ik dan voor niks al die jaren flinke lagen anti ageing crème gesmeerd?
Mijn verjaardagsfeestje eindigde in een café waar ik me helemaal comateus zoop. Voor mijn postuur is dat natuurlijk niet al te best. Gelukkig heb ik vorige week nog een afslankcrème in huis gehaald die mijn bierbuikje na één nacht slapen gegarandeerd met wel dertig procent zal verminderen. Ik heb er het volste vertrouwen in. Het is immers uitgebreid getest op CliniClowns en volstrekt onpartijdige consumentenpanels.
Minder onder de indruk ben ik van al die potjes rimpelzalf met vitafibratilline en andere liposuctogene stoffen die ik trouw smeer. Het lijkt wel alsof er vannacht alleen maar rimpels bij zijn gekomen. Ik krijg echt een complex van al die antirimpelcomplexen. Het is dat ik het waard ben. Toch?
Ik ga verder met mijn ochtendtoilet en probeer met man en macht mijn haar te kammen. Sinds ik Diamond Touch Cream Oil gebruik, is mijn haar hard als diamant en breken de tanden van mijn kam voortdurend af. Toch bevalt het een stuk beter dan toen ik Beach Effect gebruikte. Toen vroegen mijn klanten steevast of ik een leuke dag in Zandvoort had gehad.
Plotseling komt mijn vrouw de badkamer binnengestampt. Ze heeft een stapeltje aanmaningen en boetes in haar hand en haar gezicht spreekt boekdelen: ‘Jij zou dat toch oplossen?’ bijt ze me toe. Daar heeft ze helemaal gelijk in en daarom heb ik gistermiddag speciaal nog een potje probleemoplossende crème gekocht. ‘Nog even geduld, schat,’ roep ik haar toe. ‘Het komt allemaal dik in orde.’ Voor extra zekerheid neem ik snel nog drie proactief preventieve vitaminepreparaten. Nu kan er niets meer verkeerd gaan.
Twee van die aanmaningen zijn overigens onterecht, want ondanks de korting tot wel honderd procent durft die elektronicagigant toch het volle pond voor mijn nieuwe computer te vragen. Ook die boete van het Centraal Justitieel Incasso Bureau voor onverzekerd rijden kan ik meteen in de prullenbak gooien, want verzekeren doe je tegenwoordig toch lekker zelf?
Na dit akkefietje met mijn vrouw kan ik wel wat afkoeling gebruiken. Ik spuit snel wat cool skin-scheercrème op mijn gezicht, maar het verfrissende effect wordt helaas snel weer tenietgedaan door mijn loodzware met fusion gepowerde scheermonster met zes zelfslijpende messen en body cruise control. Scheren mag dan het beste zijn wat een man kan overkomen, het blijft lastig. Zeker als je ook nog eens nodig moet poepen.